simplistische voorstelling van hoe het binnenin de neus gaat. Het geurmolecuul wat in de bovenkant tijdelijk blijft zitten wordt door de hersenen geanalyseerd en toegevoegd aan de juiste plaats
De neus van de hond is een vrij ingewikkeld maar ook een zeer ingenieus apparaat.
Wat wij zien met onze ogen en opslaan als beeld in onze hersenen dat doet de hond met zijn neus. Wat de hond ruikt slaat hij op als geurmolecuul op een reukcel.
Hoe vaker hij geurmoleculen oppakt van iets of iemand, hoe sneller hij deze persoon of deze geur zal herkennen. Aan deze geurmolecuul zit ook een emotie gekoppeld.
Het kan namelijk zo zijn dat hij (per ongeluk) op zijn staart is getrapt door iemand. Het geurmolecuul zal aan deze persoon dus de emotie pijn koppelen waardoor deze persoon behoorlijk moeite zal moeten doen om het vertrouwen van deze hond te winnen.
Maar als aan het geurmolecuul van iemand snoepjes zijn gekoppeld dan kan de hond daarbij de emotie blij hebben en dus de volgende keer als hij deze persoon ziet heel enthousiast worden