Schemerdieren
Hond- en hondachtigen zijn in het wild schemerdieren. Dit betekend dat ze het meest actief zijn tussen donker en licht en tussen licht en donker, in de schemer dus.
Dat betekend dat ze ogen nodig hebben die gevoeliger zijn voor een lagere lichtintensiteit.
Een oog van een hond heeft maar ¼ nodig van het licht wat wij als mens nodig hebben om in het (schemer) donker te kunnen kijken.

Tapetum lucidum
Tot slot hebben ze nog een extra mechanisme in het oog wat het werken in het schemerdonker nog verbeterd, het tapetum lucidum.
Deze werkt eigenlijk als een spiegel. Al het licht wat niet geabsorbeerd is door de fotoreceptoren wordt door het tapetum lucidum teruggekaatst waardoor de fotoreceptoren dit licht alsnog kunnen absorberen. Echter is de richting van het invallende licht hierbij anders waardoor het beeld op het netvlies onscherp wordt.