Honden, ik raak er niet over uitgepraat maar ook niet over uitgeleerd!
Ik had in mijn live video’s al verteld dat ik me op dit moment richtte op de psychologie van de hond. Omdat ik het heel boeiend vindt maar ook om de oorsprong van (probleem) gedrag te kunnen herleiden.
Om de psychologie van een hond te kunnen begrijpen is het nodig om te snappen hoe informatie bij een hond binnenkomt. Voor die informatie is hij, evenals mensen, afhankelijk van zijn zintuigen. Maar die werken niet zoals die bij de mens. In dit artikel dus een klinisch stukje over het hondenoog en waarom de hond in het donker anders kan reageren.

Schemerdieren

Hond- en hondachtigen zijn in het wild schemerdieren. Dit betekend dat ze het meest actief zijn tussen donker en licht en tussen licht en donker, in de schemer dus.
Dat betekend dat ze ogen nodig hebben die gevoeliger zijn voor een lagere lichtintensiteit.
Een oog van een hond heeft maar ¼ nodig van het licht wat wij als mens nodig hebben om in het (schemer) donker te kunnen kijken.

Pupil

Zoals mensen heeft de hond een opening in het oog waar het licht door valt en deze opening heet de pupil. De pupil van de hond is groter dan bij de mens en om die reden hebben ze ook een verminderde scherptediepte. Een hond kan dus minder goed dan dat wij dat kunnen bepalen hoe diep iets is of hoe ver iets weg is.

De lens

De lens van het oog is het onderdeel dat het licht opvangt en bundelt. De lens bestaat uit 2 delen:

1. Hoornvlies
   dat is het deel wat feitelijk het licht opvangt
2. Kristallens
   deze is verantwoordelijk voor de buiging van het licht.

Netvlies

Vervolgens gaat het licht door naar het netvlies. Het netvlies bestaat uit fotoreceptoren welke het licht absorberen en daardoor beel registreen.

Deze fotoreceptoren bestaan uit staafjes en kegeltjes. De staafjes werken het beste bij een lage lichtintensiteit. Het zal je dan ook niet verbazen dat een hond veel meer staafjes heeft dan de mens.

Tapetum lucidum

Tot slot hebben ze nog een extra mechanisme in het oog wat het werken in het schemerdonker nog verbeterd, het tapetum lucidum.
Deze werkt eigenlijk als een spiegel. Al het licht wat niet geabsorbeerd is door de fotoreceptoren wordt door het tapetum lucidum teruggekaatst waardoor de fotoreceptoren dit licht alsnog kunnen absorberen. Echter is de richting van het invallende licht hierbij anders waardoor het beeld op het netvlies onscherp wordt.

Hond onzeker in het donker

Het feit dat een hond in het donker nog onscherper ziet dan normaal kan een reden zijn waarom honden in het donker onzekerder kunnen zijn.

Nawoord

Het is een behoorlijk klinisch verhaal over het oog, maar tevens ook een verhelderend verhaal omdat het vergeleken wordt met wat wij als mens zien.
Als wij er vanuit gaan dan een hond veelal hetzelfde zien als wij dan kunnen we hen ook niet helpen als ze onzeker reageren.