Het makkelijkste werk op de hele wereld is het trainen van honden. En omdat het zo makkelijk is wordt het enorm ingewikkeld.

Zoiets als de zin hierboven.

De eerste les die de cursisten bij ons krijgen in de hondentraining is dat ze zelf als hond moeten spelen. De eerst volgende keer dat we dat doen ga ik het filmen en online zetten.
Het is namelijk voor ons als mensen heel moeilijk om “te doen”
Als je de hond een commando geeft verstaat hij dit niet, toch weet hij dat je iets verwacht en gaat gewoon “iets doen” dat kunnen wij als mensen niet. Wij gaan namelijk redeneren.

Als ik de mensen die op dat moment als hond spelen een onzin woord als commando geef dan gaan ze bedenken wat dat zou kunnen betekenen en als ze dat niet kunnen bedenken gaan ze roepen dat ze het niet snappen, of dat ze niet weten wat ik bedoel. En ik vertel er altijd bij : je bent een hond en je kan niet praten.
Maar als mensen het onzinwoord niet kunnen herleiden naar iets om “te doen” dan blokkeren ze.

Het is dus voor heel veel mensen ook heel moeilijk in de huid van de hond te kruipen.
Een hond reageert zo simpel en zo puur, dat het bijna eenvoudig zou moeten zijn om hem te trainen. Maar juist omdat wij zoveel nadenken, zoveel redeneren wordt het enorm onnodig ingewikkeld gemaakt.

Als wij in de training als hond gingen denken. Leven in  het hier en het nu, alleen maar bezig zijn met de hond en in zijn huid kruipen om te zien wat hij nodig heeft om je te begrijpen dan wordt het trainen echt een stuk eenvoudiger, en het grote voordeel daarvan zou zijn dat er veeeeeeel minder frustratie zou zijn bij de baas omdat communicatiestoornis weg is.